Rodzaje chodu koni

cwał
galop
kłus
stęp

INCHÓD (skrocz)
jest to chód podobny do kłusa tylko różnica polega na tym, że koń nie
unosi równocześnie kończyn po przekątnej ciała,
lecz z jednej jego strony (obie prawe i obie lewe).
Oprócz kuców islandzkich wrodzony skrocz cechuje konie z południowej Syberii, a także znaczną część kuców mongolskich. Także w ten sposób poruszają się wielbłądy.


Kolejność stawiania kończyn:
równocześnie tylna prawa i przednia prawa - równocześnie tylna lewa i przednia prawa


Ciąg jest ćwiczeniem w którym koń lekko zgięty wokół wewnętrznej łydki jest ustawiony w kierunku ruchu tzn. koń patrzy w kierunku ruchu. Zewnętrzne nogi konia są stawiane przed nogami wewnętrznymi i w stosunku do nich poprzek. Ruch nóg odbywa się na przekątnej ,koń powinien być ustawiony równolegle do ściany ujeżdżalni, chociaż przód powinien wyprzedzać nieco tył o szerokość kopyta. Łydka wewnętrzna działa na popręgu a zewnętrzna nieco za popręgiem utrzymuje konia w zgięciu. Podczas wykonywania tego ćwiczenia należy uważać ,aby koń nie "uciekł zadem" tzn. aby nie ustawił zad w przeciwnym kierunku (na zewnętrzną).




Trawers i renwers wykonywane są wzdłuż ściany ujeżdżalni lub -poprawniej- na linii środkowej pod kątem 30 stopni do kierunku ruchu. Koń jest wygięty wokół wewnętrznej łydki i ustawiony w kierunku ruchu. Zewnętrzne nogi są ustawiane przed i w poprzek nóg wewnętrznych. Ślady nóg układają się w czterech liniach. Trawers i renwers różnią się ustawieniem zadu odpowiednio od i do ściany. Działanie pomocy jak w ciągu.

Passaż to rytmiczny zabrany kłus z wytrzymaniem taktu między oparciem jednej i na drugiej przekątnej parze nóg. Rytm passażu jest wolniejszy niż rytm kłusa ,ale za to akcja bardziej skierowana w górę. Przekątna para nóg znajduje się w powietrzu na moment zawisa ,nadpęcie opada pionowo do ziemi ,stawy pęcinowe są ugięte. Kopyto przedniej nogi powinno się wznosić na wysokość środka kości nadpęcia drugiej nogi ,a kopyto nogi tylnej powinno się wznosić lekko powyżej stawu pęcinowego drugiej tylnej nogi. Szyja uniesiona i wygięta ,z potylicą jako najwyższym punktem i kością nosową zbliżone do pionu. Podczas tego ćwiczenia koń jest zebrany w najwyższym stopniu.

Piaff to wysoko zebrany kłus w miejscu ,z wyraźnie zaznaczonym unoszeniem kończyn (jak w passażu) z lekko przedłużonym momentem zawieszenia uniesionej przekątnej pary nóg. W ruchu tym koń nie może kołysać się ,ani nawet lekko poruszać do tyłu