Ok. 100 lat temu na Ukrainie wyhodowano małego, o czystych nogach konia pociągowego. Początkowo był nazywany rosyjskim ardenem, ponieważ opiera się na importowanych z Belgii ogierach, które skrzyżowano z miejscowymi klaczami. Wraz z wieloma rasami ówczesnego ZSRR został w latach 50. XX w. zreorganizowany i przemianowany. Charakteryzuje się znaczną długowiecznością. Jest nadal używany do pracy w lesie i na polach Ukrainy i zachodniej części Rosji. Jest to koń o niezwykle zwartej budowie, szeroki i głęboki. Średniej wielkości głowa jest osadzona na krótkiej i grubej szyi. Kłąb jest płaski, grzbiet wklęsły, a zad ścięty. Mięśnie zadu mocne, a nogi krótkie, zaopatrzone w szczotki. Ruchy tych koni są swobodne i lekkie.
Cechy:
Wysokość: średnio 150 cm
Maść: kasztanowata, gniada i dereszowata
Pochodzenie: Ukraina
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz